حقایق منتشر شده از سل توسط سازمان جهانی بهداشت

بین سال ها 2000 تا 2014 میلادی، حدود 43 میلیون بیمار مبتلا به سل بر اثر تشخیص و درمان به موقع و موثر، از مرگ حتمی رهایی یافتند -سل در لیست بیماری های عفونی مرگبار، رتبه اول را به خود اختصاص داده است -در سال 2014 میلادی، 9.6 میلیون نفر به سل مبتلا شدند و 1.5 میلیون نفر جان خود را از دست دادند – حدود 95 درصد مرگ های ناشی از سل در کشورهای کم در آمد و درآمد متوسط اتفاق می افتد -در سال 2014 میلادی، حدود یک میلیون کودک به سل مبتلا شدند و 140 هزار کودک جان خود را از دست دادند -سل مهمترین عامل مرگ بیماران مبتلا به ایدز است. در سال 2015 میلادی، از هر سه مرگ در بیماران مبتلا به ایدز، یک مورد به دلیل سل بود. -در سال 2014، حدود 480 هزار نفر در سراسر جهان به نوع مقاوم به دارو مبتلا شدند -میزان مرگ و میر ناشی از سل بین سال های 1990 تا 2015 میلادی، حدود 47 درصد کاهش یافته است -پایان دادن به سل تا سال 2030 میلادی، یکی از اهداف توسعه پایدار است -بسیاری از افراد مبتلا به سل در سال 2013، ساکن جنوب شرق آسیا و غرب اقیانوس آرام بودند -24 درصد از مبتلایان به سل ساکن هند هستند -11 درصد از مبتلایان ساکن چین هستند -آفریقا بیشتر آمار قربانیان را به خود اختصاص داده است -طبق برآورد سازمان جهانی بهداشت هزینه درمان سل سالانه حدود 8 میلیارد دلار است که کمبود بودجه 2 میلیارد دلاری در سال وجود دارد 

درمان بیماری سل با مصرف انتی بیوتیک ریفامپین

سل به عنوان یکی از کشنده ترین بیماری های عفونی ناشی از باکتری مایکوباکتریوم توبرکلوزیس می باشد این بیماری اغلب به ریه ها حمله می کند و همه ساله جان عده ی زیادی از افراد را می گیرد.بیماری سل بیشتر در کشورهای در حال توسعه دیده میشود.در این مطلب قصد داریم شما را با یک آنتی بیوتیک جدید آشنا نماییم که به گفته محققان درمان موثر و سریع برای بیماری سل می باشد. مطالعات محققان دانشگاه سنت اندروز در انگلیس نشان می دهد استفاده از آنتی بیوتیکی به نام ریفامپین با دوزهای مختلف قادر به درمان موثر و سریع بیماری سل است. ترکیب 20 میلی گرم از این دارو با داروی موکسی فلوکساسین، اثر متوسطی بر باکتری های عفونی دارد؛ ولی ترکیب 35 میلی گرم از این آنتی بیوتیک با موکسی فلوکساسین، باکتری را به سرعت از بین می رود و هیچ عارضه جانبی به دنبال ندارد. محققان بر این باورند که این روش گامی موثر در درمان بیماری سل است. 

اشتباهاتی که نباید انجام داد:

–          باسیل توبرکلوز حفره هایی در شش ها ایجاد می کند، بدون مصرف دارو این حفره ها بزرگ و بزرگتر می شوند و شخص در اثر نارسایی تنفسی و یا خونریزی (که همراه با سرفه کردن خارج می شود و می تواند حتی باعث خفگی شود) جانش را از دست خواهد داد. بدون آنتی بیوتیک درمان دیگری برای توبرکلوز وجود ندارد.

–          در توبرکلوز چند نوع آنتی بیوتیک بطور همزمان (ایزونیازید، ریفامپی سین، پیرازین آمید، اتامبو تول، استرپتو می سین) تجویز می شود اگر بیمار یکی یا چند نوع از آنتی بیوتیک را بنا به دلایلی قطع کند و تنها بخشی از دارو ها را مصرف کند باعث مقاوم شدن باسیل در برابر آنتی بیوتیک شده و بیماری اش وخیم ترشده ودرمان نیز بسیار مشکل تر می شود.

–          درمان با آنتی بیوتیک حداقل شش ماه باید دوام پیدا کند، اگر شخصی بنا به هردلیلی دارو را زودتر از زمان معین قطع کند، حفره های ایجاد شده در شش ها از وجود باکتری ها پاک (استریل) نشده و پس از مدتی دوباره بیماری عود می کند.

–          گرم نگه داشتن بیش از اندازه و دوری از آفتاب و هوای تازه در درمان بیماری موثر نبوده، بلکه آفتاب یکی از مهمترین عوامل از بین برنده باسیل توبرکلوز می باشد.

فاکتورهایی که احتمال ابتلا به سل را افزایش می دهند عبارتند از:

–          سن بالا

–          تغذیه نادرست و ناکافی

–          آلوده بودن به ویروس HIV/ ایدز

–          دیابت (مرض شکر)

–          لوسمی و لیمفوم (سرطان های خون)

–          جراحی های معده

–          شیمی درمانی برای سرطان ها

–          درمان با کورتیکوئید ها (مثلا پردنیسون)

–          استرس، ناآرامی ها و بیماری های روحی که می توانند منجر به برهم خوردن متابولیسم و سیستم ایمنی بدن شوند.

هنگامی که باکتری سل وارد بدن شد، چه اتفاقی رخ می دهد؟

هنگامی که باکتری سل از طریق هوای دم وارد ریه ها گردید، تکثیر می یابد و باعث ایجاد عفونت ریوی (پنومونی و یا ذات الریه) می گردد.

گره های لنفاوی مرتبط با ریه ها نیز ممکن است عفونی شوند و بزرگ گردند. غالبا، گره های لنفاوی نزدیک به قلب (در بخش مرکزی قفسه سینه) درگیر می شوند.

بیماری سل در تمام بدن انتشار می یابد، ولی سیستم ایمنی بدن می تواند از انتشار عفونت جلوگیری کند. سیستم ایمنی بدن با تشکیل بافت زخمی در اطراف باکتری سل، آن را آلوده کردن سایر نقاط بدن بازمی دارد.

تماس اولیه با باکتری سل را به نام “سل اولیه” می خوانند.

اگر بدن قادر به تشکیل بافت زخمی در اطراف باکتری سل باشد، عفونت غیرفعال (پنهان) باقی می ماند، مانند افرادی که هیچ نشانه ای از بیماری سل در آنها نیست و این عفونت را به افراد دیگر انتقال نمی دهند.

در نهایت با ته نشین شدن کلسیم در بافت زخمی، بافت زخمی و گره های لنفاوی ممکن است سخت شوند.

در برخی مواقع، سیستم ایمنی بدن ضعیف می شود و باکتری سل، بافت زخمی را پاره می کند و در نتیجه عفونت به حال فعال برمی گردد و “سل ثانویه” به وجود می آید.

کلیه ها، استخوان و پرده پوشاننده مغز و نخاع (مننژ) محل های شایعی هستند که باکتری سل در خارج از ریه روی آنها اثر می گذارد.